در ماشین‌های آتش نشانی به سبب اهمیت امدادرسانی و حضور به‌‌هنگام در محل وقوع حوادث و ارائه خدمات، کیفیت قطعات و تجهیزات این خودورها اهمیت زیادی دارند. هر خودروی آتش نشانی از بخش‌های مختلفی تشکیل یافته و تجهیزات متنوعی دارد. ماشین‌های آتش نشانی در انواع و مدل‌های مختلفی تولید می‌شوند. تانک و اتاق را می‌توان از مهم‌ترین بخش‌های خودروی آتش نشانی دانست. بر اساس ظرفیت تانک، مدل خوردو و طرح سایر قسمت‌های ماشین از جمله اتاق یا کابین تغییر می‌کند. هر ماشین آتش نشانی به مخزن آب و مخزن دیگر مایعات ضد حریق مجهز است. طراحی تانک، بر حرکت و سرعت خودرو در طی مسیر از محل ایستگاه آتش نشانی تا محل حادثه تاثیرگذار است. تانک و اتاق به واسطه پایه‌ای که اصطلاحا کله‌قندی نام دارد به شاسی خودرو متصل می‌شوند. در این مطلب، درباره کله قندی زیر تانک و اتاق ماشین آتش نشانی می‌خوانیم و با ویژگی‌های آن آشنا می‌شویم.
تانک و اتاق ماشین آتش نشانی:
برای شناخت و بررسی بهتر کله قندی زیر تانک و اتاق ماشین آتش نشانی، لازم است تا با ساختار مخزن یا تانک خودروی آتش نشانی آشنا شویم. مخازن ماشین‌آتش نشانی اغلب در دو نوع مخزن آب و مخزن فوم اطفاءکننده حریق و نیز سایر مایعات مورد نیاز برای اطفای حربق موجود هستند. بین نوع و ظرفیت تانک مورد استفاده و مدل ماشین آتش نشانی و نوع کابین رابطه مستقیمی وجود دارد؛ مخزن طرح و شکل نهایی اتاق ماشین آتش نشانی و نوع خودرو را تعیین می‌کند. تانک و اتاق روی شاسی ماشین آتش نشانی تعبیه می‌شود؛ شاسی‌های به‌کاررفته در خودروهای آتش نشانی، اغلب شاسی وسایل حمل و نقل جاده‌ای همچون انواع کامیون و کامیونت هستند. روی این شاسیها مجددا شاسی‌کشی انجام شده که در اصطلاح شاسی‌کشی دوبل نام دارد. همچنین شاسی دوم را اصطلاحا شاسی کمکی می‌‌گویند؛ به این ترتیب، استحکام کفی ماشین آتش نشانی مضاعف می‌شود. تمام تجهیزات ماشین آتش نشانی از جمله تانک و اتاق روی کفی کمکی تعبیه می‌شوند.
